Gewoon heerlijk een weekje luieren in de zon was het idee. Nou mooi niet! Na een half dagje aan het zwembad, hadden we het alweer gezien. Daar lagen we dan, het was saai en ik kon me maar niet focussen op het boek dat ik had meegenomen. Op avontuur gaan is toch veel leuker…
‘om meer van het eiland te zien besloten we voor drie dagen een auto te huren’
We verbleven in het (kust)stadje Ayia Napa in het zuid-oosten van Cyprus. Eén van de meest bezochte plaatsen van het eiland en dus ook heel toeristisch. Niet dat dat zo erg was hoor, het was mooi weer, de Cyprioten zijn opvallend aardig en ik kon mijn slippertjes weer aan. Die toeristen neem je dan wel voor lief of je doet gewoon net alsof je ze niet ziet haha. Maar dat terzijde, om meer van het eiland te zien besloten we voor drie dagen een auto te huren.
Het bekende strand van Ayia Napa: NISSI BEACH
Vandaag stond het Troödosgebergte op de planning. Het was nog best een eindje rijden naar deze plek, maar dat hadden we er graag voor over. Aangezien de afbeeldingen op google er erg spectaculair uit zagen. In dit gebergte ligt op 1318 hoogte het Kykkos-klooster en dat wilden we sowieso bezoeken! Dit klooster staat bekend om zijn geweldig mooie fresco’s en mozaïeken.
Daar gingen we dan…
De twee uur durende rit ging behoorlijk snel voorbij, omdat de wegen prima waren. De eerste stop was niet geheel gepland, maar onze harde billen hadden even een ‘break ‘ nodig. Dit was boven op de berg (best wel koud nog), waar een mogelijke start van een bekend wandelpad was. De omgeving was trouwens prachtig!
‘Hij lachte me uit en maakte (echt van die gemene mannen) geintjes’
Op naar het Monniken klooster. Man, man, man wat een hoeveelheid aan bochten, het had niet langer moeten duren anders had ik de hele auto ondergekotst. Ik geloof dat bergweggetjes en ik niet de beste vrienden zijn, jezus wat was ik misselijk. En chagrijnig ook! Zoals gewoonlijk had Lars nergens last van en was mega vrolijk. Hij lachte me uit en maakte (echt van die gemene mannen) geintjes, waardoor ik uiteindelijk ook mijn lach niet meer kon inhouden. Gelukkig was het achteraf de moeite waard zoals je kunt zien:
De ingang van het klooster
Binnenplaats
Onder zie je het mozaïek met daarboven de schilderingen, super mooi gemaakt
en tot slot de klokken van Kykkos
Aartsbisschop Makarios de derde was de eerste president van (Grieks) Cyprus en vlakbij het Kykkos-klooster staat ter ere van deze man een immens groot standbeeld.
EN DAN NU: Suske & Wiske en avontuur van de lekke band in het buitenland
Ahhh nee dat meen je niet, een lekke band midden in de bergen, dat hebben wij weer. Achteraf reden we al tien minuten met een platte band, ik vond de weg al zo hobbelig haha. Pas toen we door een dorpje reden waar de mensen schrokken op het moment dat we voorbij kwamen bedachten we: Hey, misschien is er iets met onze auto aan de hand.
Natuurlijk meteen het verhuurbedrijf gebeld, maar die zaten ondertussen te ver van ons vandaan. De enige optie was de band zelf verwisselen! Dat heb ik nog nooit gedaan hoor, zei ik lachend. Lars lachte terug, ik ook niet! Aan de slag dan maar, eens moet de eerste keer zijn. Na een heuse zoektocht hadden we alle benodigde gereedschappen gevonden, tenminste dat dachten we. Wat bleek, zat de velg vast met ‘tyraps’ en wij hadden natuurlijk geen schaar of een zakmes bij.
Op dat moment stopte er een auto, een wat oudere ‘local’ stapte uit en vroeg of het ons allemaal lukte. Hij zag de tyraps en riep meteen zijn (waarschijnlijk) beste maat. Wat een geluk, die maat van hem had wel een zakmes bij!! We bedankten de vriendelijke mannen en de rest ging precies zoals het in het boekje stond, in één keer goed. Weer een bucket list vinkje erbij: autoband vervangen! haha…
Helaas mochten we met de reserveband niet harder dan 80 km rijden, hierdoor heeft het ritje terug ons vier uur gekost. Zoals ik in het begin al zei, we waren heerlijk uitgerust na deze enerverende dag, haha.
Je moet wat doen tijdens zooooon lange rit haha…
Mooie foto’s Cyprus. En een hele ervaring rijker na het verwisselen van de band! ;-0
Dankjewel! Ik hoor voortaan bij de gevorderde 😉