Pfff wat een week weer! Het is af en toe afzien: heel vroeg opstaan en heel veel lopen, maar ik heb het er graag voor over (soms ook even niet hoor haha). Wat een geweldig mooie natuur heeft Peru! Nu we eindelijk weer een beetje goede wifi hebben kan ik jullie laten zien wat we afgelopen week hebben gedaan…
♥ Maandag 6 juni 2016
Terug in Cusco. Een dagje rust konden we wel gebruiken na die vier zware dagen. Even tijd om alle nieuwe indrukken en ervaringen te verwerken, want dat zijn er nogal veel. Ik kan het nog steeds niet geloven, we hebben op Machu Picchu gestaan! Dit stond al zolang op mijn bucket list en nu kan ik hem afvinken, yeah té vet! Niet veel gedaan deze dag, lekker gegeten, wat rondgelopen en een nieuw tourtje geboekt voor morgen.
Oké, nog één keertje dan: Machu Picchu!!
♥ Dinsdag 7 juni 2016
Om half 8 in de ochtend werden we opgehaald door onze gids Javier, een enthousiaste en grappige man. Vandaag gingen per quad de omgeving van Maras en Moray verkennen, dat ligt op ongeveer een uurtje van Cusco. Ik geloof dat Lars en ik nu bijna alle buitensport activiteiten hebben gedaan binnen één week haha. I like it! We startten onze quad tour vanuit een authentiek boerderijtje midden in een prachtig berglandschap, waar het échte boerenleven nog te zien was. De rit bracht ons over spectaculaire landweggetjes en uitzichten waar je U tegen zegt. Moray was onze eerste stop, dit bijzondere bouwwerk werd door de Inca’s gebruikt als onderzoekscentrum. Op de verschillende niveaus zijn ook verschillende temperaturen te meten. Hierdoor werd er getest wat voor gewassen geschikt waren om in de bergen te laten groeien. Salinas de Maras zijn eeuwenoude zoutpannen die tegen een steile berg liggen. Deze worden nog steeds gebruikt door de families uit de buurt om extra geld te verdienen.
♥ Woensdag 8 juni 2016
De bus was best comfortabel en ik heb dan ook redelijk goed geslapen, om 6 uur in de ochtend arriveerden we in Puno. Omdat we in de avond weer de bus pakten naar Arequipa leek het ons slim om een dagtour te boeken, zodat we niet door de stad hoefden te slenteren. Puno ligt aan het hoogste meer van de wereld: Lake Titicaca. Het meer ligt op zo’n 3800 meter en grenst ook aan Bolivia. Natuurlijk is dit ook een toeristische trekpleister. Dat bleek wel toen we per boot aankwamen op de ‘floating islands’. Leuk om te zien, maar ooh zo commercieel, iets waar wij helemaal niet van houden. Gelukkig ging de boottocht verder naar een ander eilandje in het meer, Taquille genaamd. Ik heb een tijdje boven op het dek gezeten om van de omgeving te genieten, want het was prachtig, om stil van te worden! Op het eiland hebben we heerlijk geluncht en een kleine wandeling gemaakt, ook hier was de natuur fenomenaal.
Op het eiland Taquille
♥ Donderdag 9 Juni 2016
Pff wat was ik moe! De luxe bus die we gister hadden, hebben we in moeten ruilen naar een iets wat minder fijne bus. Hij zat ramvol, waardoor ik niet naast Lars kon zitten, maar naast een oude-om-de-drie-seconden-zijn-neus-ophalende-man. Niet leuk! Je snapt wel dat ik bij aankomst in Arequipa (5 uur in de ochtend) helemaal gesloopt was. Het enige wat ik dacht was: slapen, laat me alsjeblieft slapen. In het hotel, dat we hadden geboekt, konden we eigenlijk pas om 12 uur inchecken, echter kregen we na 2 uur in de lobby geslapen te hebben een kamer aangeboden tot 11 uur. We weten niet of ze ons nu zielig vonden of gewoon irritant haha. Ik vond het in ieder geval erg fijn om eventjes een beetje bij te slapen. In de middag zijn we het centrum in gegaan om de stad te verkennen.
♥ Vrijdag 10 juni 2016
Nog steeds redelijk moe en daarom lekker alles op het gemakje gedaan. Je merkt wel dat Arequipa wat rijker is dan bijvoorbeeld Cusco. De mensen hier zien er moderner uit en de gebouwen zijn wél bijna allemaal afgebouwd. De sfeer is hier relaxed en gezellig, je vindt veel eettentjes en er zijn leuke winkeltjes. Rondom de stad kun je drie grote vulkanen zien liggen. Dit is, naast de vele mooie gebouwen, de reden waarom Arequipa één van de mooiste steden van Zuid Amerika wordt genoemd. We boekten voor morgen een driedaagse tour naar de Colca Canynon, even twijfelden we of dat het wel slim was voor Lars zijn knie. Een paar maanden voor onze reis heeft hij zijn kruisband afgescheurd en hij begon er nu een beetje last van te krijgen, met name bij het bergaf lopen. We gaan vroeg het bedje in, want onze wekker gaat vannacht weer af om half 3.
♥ Zaterdag 11 juni 2016
De rit naar de Colca Canyon duurde ongeveer drie uur. Al gedurende de tocht waren Lars en ik benieuwd of er ook Nederlanders in de bus zaten. Grappig, want tijdens het ontbijt bleken er zes van de tien echte Dutchies te zijn, haha. De eerste stop die we maakten was bij de Cruz del Condor, de beste plek om Condors te spotten. Wat een grote vogels zijn dat, behoorlijk gaaf om te zien. Rond de klok van 10 uur begonnen we aan de afdaling, een pittige wandeling. De Colca Canyon is één van de diepste canyons van de wereld. Met zijn 3270 meter is hij twee keer zo diep als de Grand Canyon in Amerika. In de middag, na een uurtje of vier gelopen te hebben, kwamen we aan op onze eerste slaapplek. Het was best fris, aangezien de zon zo stond dat wij precies in de schaduw lagen. De beste optie was ook even opwarmen onder de dekens, wat slaap en uitgeruste beentjes kon ik wel gebruiken.
♥ Zondag 12 juni 2016
Vandaag konden we uitslapen tot half 7 (joehoe, ik ben echt een ochtendmens!) en ook vandaag stond er een vier uur durende wandeling op de planning. Een leuk vooruitzicht, want we liepen naar een ‘oase’. Denk dan aan gras, palmbomen én een zwembad! Ik kon niet wachten totdat ik een duik mocht nemen. Onderweg was ik erg gecharmeerd van de natuur en vooral heel erg gefocust op de cactussen, haha. Ik weet niet waarom, maar ik vond dat zo fascinerend. Omdat we al rond half 1 aankwamen in de oase hadden we nog een heel dagdeel om te chillen, zo fijn! Want morgen mochten we 1200 meter weer naar boven lopen via een lekkere steile bergweg.
♥ Maandag 13 juni 2016
Aangezien gisteren mijn kuiten na 15 minuten bergopwaarts op knappen stonden besloot ik voor vandaag met een muilezel de berg op te gaan. Erg fijn voor mij, maar ik voelde me boven aan de top toch een beetje schuldig voor dat beestje. Al moet ik zeggen dat ook dit weer een hele nieuwe ervaring was en kan afstrepen van mijn lijstje. Lars daarentegen is wel gaan lopen. Super knap, zeker zo zonder kruisband. De muilezels starten een uurtje later (06:00) dan de lopers. En Lars had natuurlijk als doel om eerder dan mij binnen te komen, dus die was binnen 2 uur en 20 minuten boven. Tijd om met de bus terug te gaan naar Arequipa, voor de lunch maakten we nog een stop bij heerlijke hotsprings. De weg terug naar Arequipa loopt dwars door het nationaal park Salinas y Aduada Blanca. Dit ligt op bijna 5000 meter en heeft een aantal vulkanen van boven de 6000 meter. We stopten op het hoogste punt van de weg (4900 meter) en spotten wilde Llama’s, alpaca’s en Vicunas. Ik heb de gehele terugweg uit het raam gekeken, ik hoef in ieder geval niet meer naar de maan! Het landschap is hier werkelijk waar fantastisch!
De tijd vliegt wel voorbij joh, weer een toffe week achter de rug. Op dit moment zitten we in Nazca, waar we ook hele leuke dingen gaan doen, maar dat lees je volgende week. Ons laatste weekje is nu ingegaan…
Heel mooi Tessje! Leuke verhalen weer. Fijne reis nog xx kusje
Thnk you & Dank uu.. gaat helemaal goed komen dat laatste weekje 🙂
Superleuk! Ik lees het graag!
Ben je mijn nichtje Naomi en haar moeder Inge nog tegengekomen in de bus? Zou supertoeval zijn…..
Laatste dagen, nog veel plezier. Liefs van Marja
Dankjewel! Haha dat zou wel heel toevallig geweest zijn…. maar heb ze niet gezien.
Geweldig! Krijg er zoveel zin in door jouw blogs 😀
Nice Tess, wat een hoop mooie indrukken en belevenissen.
Enjoy ?
Thanks.. ik ben echt onder de indruk, Peru is zo mooi!
Geweldig mooooie landschappen zeg. En wat zit je hoog! Geen last van gehad?
Nee niet echt last gehad, je merkt wel dat je snel moe en buiten adem bent… Maar dat is het zeker meer dan waard 🙂