Dat is één van die dingen, die je een keer gedaan moet hebben. You only live once, right? Ik had hem hoog op mijn bucketlist staan, en deze is inmiddels al afgevinkt. YEAH!
In Januari 2011 was het dan eindelijk zo ver, ik mocht gaan SKYDIVEN en dat deed ik in Taupo.
Taupo leek ons een geschikte plek om deze super coole sprong te maken. Via het internet al wat informatie opgedaan en een aantal foto’s bekeken op http://www.skydivetaupo.co.nz. Wat ik heel tof vond, en nog steeds vind, is dat je boven het grootste kratermeer (Lake Taupo) van NZ springt. En aan de andere zijde vind je Mount Ruapehu die het uitzicht werkelijk prachtig maakt. Aangezien er veel concurrentie is tussen de vele en verschillende organisaties kun je in Taupo redelijk voordelig skydiven.
Eenmaal op de plek van bestemming aangekomen had je de mogelijkheid om uit twee hoogtes te kiezen. In eerste instantie wilde ik voor de laagste variant gaan, omdat deze het goedkoopste was. Ik was tenslotte aan het backpacken en wilde natuurlijk geld besparen. Maar na even getwijfeld te hebben dacht ik, ik doe dit waarschijnlijk maar één keer in mijn leven, waarom dan besparen?? Als je het doet, doe het dan goed! Uiteindelijk gekozen voor de hoogste variant, een sprong van 4 km met foto’s en een video. Het is van belang dat de organisatie je gezondheid checkt, daarom moet je voor dat je de lucht in kunt een hele lijst invullen. Een half uurtje later was alles geregeld en mochten we ons voor gaan bereiden op de sprong . Uiteindelijk heb ik 3 uur moeten wachten voordat ik de lucht in mocht. Er was namelijk maar één piloot die dag, dus vloog er ook maar één vliegtuigje.
Vlak voor vertrek kreeg iedereen een pak aan met een heel mooi hoofdkapje (je ziet het wel op de foto’s). Omdat het zolang duurde was ik helemaal niet meer zenuwachtig, het enige wat ik had was honger. Het is ongeveer 25 tot 30 minuten vliegen naar de juiste hoogte. Ik had nog nooit in zo’n klein vliegtuigje gezeten, dus dat was al een hele ervaring op zich. Na het opstijgen word je gekoppeld aan je springmaatje. Mijn springmaatje was een Duitse man die al 1600 x uit een vliegtuig was gesprongen en nog steeds vond hij het te gek. Ik zat helemaal achter in het vliegtuig en daarom heb ik al mijn medespringers voor zien gaan. We sprongen trouwens met 3 man, er gaat namelijk nog een cameraman mee die opnames maakt. Na ongeveer 20 minuten vliegen kregen we allemaal een zuurstofmasker om genoeg zuurstof binnen te krijgen op die hoogte.
Iedereen was al gesprongen en nu ik nog!!! De paar seconden die je in de deuropening staat en naar beneden kijkt is toch wel even schrikken. Maar voor je het weet ben je al gesprongen, nou ja, je buddy springt en jij gaat mee of je dit nou wilt of niet haha.
Waaaaaauuuw.. die vrije val is zoooooo awesome! Je voelt je echt een vogeltje (een stoere vogel dan), het is net alsof je eventjes kan vliegen. Na een minuutje vrije val en een ontzettende droge mond hang je alweer onder de parachute. Vanaf dan kun je gaan genieten van het mooie uitzicht. Tijdens de vrije val heb je zoveel adrenaline dat je vergeet om je heen te kijken. Ik had het geluk dat we een hele heldere en prachtige blauwe lucht hadden, waardoor het hele landschap “in de zon stond”. En om zo de wereld van boven te zien is een hele bijzondere ervaring, die je bijna niet kan omschrijven.
Tijdens het laatste stukje vliegen met de parachute werd ik wel een beetje misselijk. Waarschijnlijk door de vele bochten die we gemaakt hadden om op de goede plek te landen. Pas toen ik weer op de grond stond, drong het echt tot me door wat ik een paar minuten geleden gedaan had. Waaaaaaa! dit was echt heel vet.
Twijfel je om te skydiven??? GEWOON DOEN!! Zoals ik al zei…. YOU ONLY LIVE ONCE ♥
